اگر یک فایل را در ویندوز یا dos پاک کنیم از کل سیستم حذف می‌شود نه؟
اما آنطور که تخریب‌گران کامپیوتری شهادت می‌دهند جواب منفی است. فایل پاک شده می‌تواند به راحتی به‌وسیله خود ویندوز یا با استفاده از ابزارهای مخصوص بازیابی شود. بیاید با هم نگاهی به پروسه حذف یک فایل بیاندازیم.
مطالعه نمایید: نسخه نهایی ضد بازیاب شید منتشر شد.
روش ساده حذف فایل در ویندوز
اکثر مردم یک فایل را با انتخاب آن و فشردن کلید del حذف می‌کنند. در ویندوز این عمل باعث تأیید گرفتن از کاربر می‌شود:
جواب مثبت به پنجره باز شده باعث می‌شود تا ویندوز فایل را به سطل بازیافت یا همان Recycle Bin منتقل کند. مسیر اصلی فایل در فهرست سطل بازیافت ذخیره می‌شود و اسم خود فایل به یک اسم یکتا تغییر می‌کند تا اینکه امکان حذف فایل‌های دیگری با همان نام در همان پوشه وجود داشته باشد. با باز کردن سطل بازیافت فهرست فایل‌های حذف شده خوانده شده و فایل‌های مرتبط نمایش داده می‌شوند.
ویژگی که پوشه بازیافت را خاص می‌کند آن است که حدی برای اندازه آن تعیین شده. فایل‌های درون سطل بازیافت به طول زمان‌های متغیری در آنجا می‌مانند که بستگی به حجم فایل، اندازه سطل بازیافت و عمر فایل دارد. برخی می‌گویند که حتی خود مایکروسافت هم نمی‌داند چه الگوریتمی برای حذف فایل‌ها از سطل بازیافت استفاده شده است.
اما صرف نظر از آن، اگر فایلی در این سطل باشد برگرداندن آن آسان است. راه متداول برای این کار کلیک راست کردن روی فایل مورد نظر در سطل و انتخاب گزینه restore از منوی باز شده است.
انجام این کار فایل را به محل اصلی‌اش برمی‌گرداند. همچنین می‌توانید فایل را به محلی دیگر برگردانید که با انتخاب گزینه cut میسر می‌شود.
نکته اصلی اینجا این است که هر فایلی که با این روش حذف شود در‌واقع اصلاً حذف نشده است و آماده برگرداندن است. حالا سؤال اینجاست که چطور می‌توان یک فایل را طوری حذف کرد که قابل برگشت نباشد؟
ویندوز این امکان را می‌دهد اما برنامه‌هایی وجود دارند که این کار را بهتر انجام می‌دهند.
«حذف دائمی» فایل به روش ویندوز
اگر هنگام فشردن کلید del کلید shift را هم بفشارید ویندوز پیغام متفاوتی را نشان خواهد داد:
این پنجره تاییدی است که کاربر می‌خواهد فایل را برای همیشه حذف کند. با جواب مثبت کاربر دیگر فایل را در سطل بازیافت نخواهد دید و به نظر می‌آید فایل برای همیشه حذف شده است. اما در‌واقع این‌طور نیست. فایل همچنین روی دیسک باقی می‌ماند و تنها آدرس آن حذف می‌شود و فضای آن برای دادن به فایل‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود. در اکثر موارد این اتفاق پس از گذشت مدت زمان نه چندان کمی می‌افتد و در این خلال فایل به نظر حذف شده آماده برای بازیابی با ابزارهای ویژه است. اینگونه ابزارها فراوان هستند و در نسخه‌های پولی و رایگان عرضه می‌شوند. برای مثال PhotoRec یا Recuva.
حذف دائمی واقعی
برای اینکه فایلی به طوری پاک شود که غیر قابل بازیابی باشد یا حداقل بازیابی آن دشوار باشد باید از ابزارهای مخصوص این کار استفاده کنید. این ابزارها با نوشتن چند بار داده پرت و پلا روی محل ذخیره سازی فایل سعی می‌کنند تا تمام دامنه‌های مغناطیسی مرتبط روی دیسک سخت تغییر کنند تا امکان دوباره سازی فایل وجود نداشته باشد.
برنامه‌های ساده این کار ممکن است یک یا دو بار این عمل بازنویسی را انجام دهند. ولی برنامه‌هایی که استاندارد وزارت دفاع آمریکا (۵۲۲۰) را رعایت می‌کنند سه بار این کار را انجام می‌دهند. بالاتر از این حد معمولاً هفت بار یا سی و پنج بار برای پاکسازی کامل است. روش ۳۵ بار به نام گاتمن شناخته می‌شود که به نام پیتر گاتمن نام گذاری شده است؛ شخصی که در اواسط دهه ۹۰ میلادی به دنبال بازیابی فایل‌های حذف شده از طریق میکروسکوپ مغناطیسی بود.
توجه داشته باشید که منظور ما از بازنویسی، بازنویسی با استفاده از متودهای خاص است و نه بازنویسی با چند کاراکتر ساده.
در اینجا هم برنامه‌ها و ابزارهای زیادی برای این کار وجود دارند که هم رایگان هستند هم پولی. ما در اینجا ابزار ضد بازیابی شید را پیشنهاد می‌کنیم که رایگان است و به شما امکان می‌دهد تا با خیال راحت یک یا چندین فایل خود را با الگوریتمی در حد گاتمن پاک کنید. این برنامه همچنین قابلیت بازنویسی فضای خالی را نیز دارا است. همچنین امکان انجام عمل ضد بازیابی را از طریق منوی کلیک راست دارد تا به راحتی فایل دم دست خود را به شکل کامل محو کنید.
نکته‌ای دیگر در مورد حذف دائم فایل‌ها وجود دارد که مربوط به نوع فایلی است که می‌خواهید پاک کنید. واضح است که فایل‌هایی که حاوی اطلاعات شخصی هستند یا ممکن است درد سر آفرین شوند گزینه‌های اصلی حذف دائمی هستند. اما به جز اینجا فایل‌هایی وجود دارند که حاوی سابقه مرور اینترنتی شما هستند که در صورت نیاز بهتر است حذفشان کنید!
یک نظر در “چطور یک فایل را با خیال راحت پاک (حذف) کنیم؟”